(1. Bölüm)
Türkiye’nin en önemli ihracat ürünleri otomotiv, hazır giyim ve tekstil, beyaz eşya, tarım ve gıda ürünleri, en önemli ithalat ürünleri ise doğalgaz ve petrol, otomotiv ve elektronik aletler olarak bilinmektedir.
1923 yılında Cumhuriyet’in kurulmasıyla birlikte Türkiye’de ekonomik yapının modernize edilmesi için çeşitli reformlar yapılmıştır. Bu dönemde, sanayileşme ve tarımda modernizasyon çalışmalarına ağırlık verilmiştir. Ancak 1929 Dünya Ekonomik Buhranı, Türkiye’nin ihracatını olumsuz etkilemiştir. Bu dönemde Türkiye’nin ihracatında başlıca ürünler; tütün, kuru meyve ve madenler olmuştur.
1950’li yıllarda Türkiye, dışa açılma ve ihracatın artırılması politikalarına yönelmiştir. Marshall Planı kapsamında alınan yardımlar ve yapılan yatırımlar, Türkiye’nin ekonomik yapısını güçlendirmiştir.1960’lı yıllarda ise ithal ikameci sanayileşme politikaları benimsenmiş, bu durum ihracatın gelişimini sınırlamıştır. Ancak bu dönemde tekstil, gıda ve maden ihracatında artışlar görülmüştür.
1980’li yıllar Türkiye’de ihracatın dönüm noktası olmuştur. 24 Ocak Kararları olarak bilinen ekonomik reformlarla birlikte ihracata dayalı büyüme modeli benimsenmiştir. Bu dönemde Türk Lirası’nın devalüe edilmesi, gümrük tarifelerinin düşürülmesi ve ihracatı teşvik edici politikaların hayata geçirilmesi, ihracatın hızlı bir şekilde artmasını sağlamıştır. Tekstil ve hazır giyim, bu dönemde ihracatın lokomotif sektörleri olmuştur.
2000’li yıllar Türkiye’nin ihracatının çeşitlenmeye başladığı bir dönem olmuştur. Avrupa Birliği ile Gümrük Birliği Anlaşması’nın yürürlüğe girmesi, Türkiye’nin ihracat pazarlarını genişletmesine olanak tanımıştır. Otomotiv, elektronik ve beyaz eşya gibi sektörler ihracatta önemli paya sahip olmuştur. Ayrıca, tarım ve gıda ürünleri ihracatında da kayda değer artışlar yaşanmıştır.
