Sabah kalktın, lavabodan su akmıyor. Kombi ötüyor ama sıcak su yok. Elektrik faturası cep yakıyor, doğalgaz saati “kullan-at” gibi çalışıyor. Pazarda üç domates alıp üstüne “bir kilo gibi yaz abla” derken kasabın adresinden haberin olmadı. Eve geldin su akmıyor ama su faturası hiç aksamıyor!
Sonra hayıflanmaya başladın ve dedin ki:
“Ben siyasetten uzak duruyorum.” Aferin. Sen susunca elektrik bedava mı oldu? Akmayan suya ne olmuş küsmüş mü sana? Hayır yani, biz ne zannediyoruz: Siyaset sadece televizyona çıkıp bağıran adamlardan mı ibaret? Yok öyle.
Siyaset bazen evdeki musluktur.
Bazen asansörde takılı kalan yaşlı komşudur.
Bazen bir çocuğun yurt çıkmadığı için köyden okula varamadığıdır.
Kışın Kombiyi Açmadıysan, O da Bir Karardır
Siyaset denen şey, “Ben bu ay kombiyi kaç derece açabilirim?” sorusunda gizlidir. Bunu çözemeyen milletvekili varsa, meclise girmesi yanlışlık olmuş demektir: Kendisi nefes alan büyük bir hatadır!
İl Başkanlığı Nerede?
Sor Bakalım: İktidar nerede? Muhalefete Ne Olmuş?
E ben de sana soruyorum: “Sen neredesin?”
Hadi ikimiz de il başkanlığının adresini söyleyelim. Hangisini mi? Hangi siyasi parti sana uyarsa. Ne oldu hiçbiri yok mu? Kardeşim kirasını ödediğin mülkiyetin bilgisine bakmaz mısın hiç? Anladım. Çünkü hayatında bir kere bile kapısından geçmedin. “Ne işim var orada?” diyorsun. Halbuki pazarda 3 kere ‘meyve çok pahalı’ dedin. Gidip oraya da deseydin ya. Belki biri “Ulan biz neden bu şehirde gıdayı çiftçiden değil halden alıyoruz?” diye düşünürdü. Doğru ya halk için çalışmak için bu çay kahve, bu beton bina bize bedava derdi jetonu düşerdi. Olmadı!
Faturaya Kızıp Siyasete Küsersen, O Fatura Kendini Ödemez Kardeşim
“Ben hiçbir partiye güvenmiyorum” diyen çok. Tamam, kimse güven demiyor zaten. Ancak bari; denetle!
Bir siyasetçiyi sevmek zorunda değilsin ama sustukça hepsi seni cüzdan gibi kullanır.
Markette fiyat görüp gözlerin doluyor ama hâlâ “Ben siyasetten uzak duruyorum” diyorsun.
Patron asgari ücrete %10 zam yapıyor, hükümet vergiyle %15 geri alıyor.
Ve sen hâlâ diyorsun ki: “Boşver, bunlar hep siyaset.”
Yok be canım, bunlar hep senin hayatın. Sadece izlemeyi bırakırsan senin olanı geri alırsın.
“Muhalefet Hiçbir Şey Yapmıyor” Diyenler, Sandalyeye Oturup Ne Yapıyor?
İlçe başkanlığına hiç gittin mi?
“Benim mahallemde neden hâlâ kreş yok?” diye sordun mu?
“Bu şehirde neden 15 yaşındaki çocukların elinde torna var da 40 yaşındakiler işsiz?” diye hesap sordun mu? Öğrencilerin kira yükü nedir böyle dedin mi ?
Yok.
Ama Twitter’da en iyi muhalefet analizleri bizde. Kahvede, içkili restoranda herkes ‘ülke nasıl kurtarılır’ uzmanı.
Evde oturup “Hepsi aynı be yaa” demekle, ülke kalkındı taşınmaya hazırlanıyor mübarek!
Muhalefet, Yapmıyor; E Sen Ne Yapıyorsun?
Sana ne kadar dürüst olayım? Muhalefet elbette çok eksik.
Bazısı yatıyor, bazısı sosyal medyada selfie kasıyor. Ama senin de katkın şu: Evde oturup “Bu millet hak ediyor” deyip Netflix açıyorsun. Netflix nereden gelmiş nereye gider araştırıyor musun?
Peki sonra?
Yarın pazarda limon bir daha 125 lira olunca kime kızacaksın? Narenciye deposu Muğla’ya mı?
Muhalefete mi? İktidara mı?
Yoksa geçen seçim “Hiçbiri içime sinmedi” deyip evde oturan kendine mi?
Şimdi Ne Yapacağız?
Muhtara git, sokaktaki sorunu anlat.
Belediye meclis üyesine mesaj at. Belediyelerin meclis toplantılarına git otur bak bakalım senin derdinle dertlenen var mı? Yoksa, senin gündemini aktar bakalım ne diyecekler? Diyecek sözleri var mı sana? Yok öyle klimalı aracı kapıda bekletip kamu malında israfa göz yummak! Sen gel bakalım hele söze…
İl başkanını sosyal medyada etiketle, “Hadi bakalım, domates kaç para?” de. Çiftçinin yanında göremediğin siyasetçiyle bir tanış hele. Seçim arefelerini bekleme.
Seçtiğini, seçmediğini, hepsini sıkıştır.
Siyaset, bir düğün salonunda aday tanıtım toplantısı değildir. Söylemlerin eylemlerle bulunmadığı yer değildir siyaset!
Siyaset, senin çocuğunun bursudur.
Senin babanın emekli maaşıdır.
Senin iş bulup bulamamandır.
Yani: Sen siyasetten uzak durdukça, o senin tam ortandan geçer.
Velhasıl güzel insan; Siyaset hayatın ta kendisiyse, hayatını geri almanın yolu belli: Şikayet etme, takip et.
Bekleme, bastır.
Gül ama unutma:
Mizah, ağlayamayan halkın kendini avutma biçimi olmasın.
Yoksa kombi yine çalışmaz.
Sen yine susarsın.
Onlar yine koltukta kalır.
Haydi selametle…
